ترکیدن پروتز سینه

ترکیدن پروتز سینه؛ علائم و روش‌های تشخیص آن

ترکیدن پروتز سینه ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما آیا واقعاً چنین اتفاقی رخ می‌دهد؟ بسیاری از افرادی که جراحی زیبایی سینه انجام داده‌ اند یا قصد انجام آن را دارند، نگران این موضوع هستند که پروتز آنها به دلایل مختلفی مانند فشار، ضربه بترکد. اما آیا این یک واقعیت علمی است یا فقط یک تصور اشتباه؟ در ادامه، همه چیز را درباره دلایل، علائم و راهکارهای جلوگیری از این اتفاق بررسی می‌کنیم تا با خیال راحت تصمیم بگیرید.

ترکیدن پروتز سینه

علائم پارگی پروتز سینه

پارگی پروتز سینه می‌تواند به دلایل مختلفی مانند ضربه شدید، فشار بیش از حد، سایش مداوم یا حتی فرسودگی طبیعی و عدم رعایت مراقبت های بعد پروتز سینه در طول زمان رخ دهد. بسته به نوع پروتز، علائم پارگی می‌تواند سریع و آشکار باشد یا به‌ صورت تدریجی و خاموش اتفاق بیفتد.

علائم پارگی پروتز آب‌نمکی (سالین – Saline Implant Rupture)

پروتزهای آب‌ نمکی در صورت پارگی معمولاً علائم واضحی دارند، زیرا مایع درون آن‌ها به‌سرعت از طریق جداره پروتز نشت کرده و توسط بدن جذب می‌شود. نشانه‌ های آن عبارتند از:

  • کاهش ناگهانی حجم سینه: یکی از بارزترین نشانه‌ ها، کوچک شدن سریع سایز پروتز سینه است که به‌طور معمول طی چند ساعت یا چند روز رخ می‌دهد.
  • نامتقارن شدن سینه‌ها: پس از پارگی، سینه‌ای که پروتز آن دچار مشکل شده، کوچک‌ تر از سینه دیگر به نظر می‌رسد.
  • افتادگی یا چروک شدن پوست سینه: به‌دلیل کاهش حجم داخلی پروتز، پوست روی آن شل می‌شود.
  • عدم وجود خطر برای سلامتی: مایع آب نمکی داخل پروتز معمولاً استریل بوده و توسط بدن جذب می‌شود، بنابراین از نظر پزشکی مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما نیاز به تعویض پروتز وجود دارد.

۲. علائم پارگی پروتز سیلیکونی (Silicone Implant Rupture)

برخلاف پروتزهای آب‌نمکی، پروتزهای سیلیکونی در صورت پارگی به‌سرعت تخلیه نمی‌شوند، زیرا ژل سیلیکونی خاصیت چسبندگی دارد و معمولاً در داخل کپسول فیبروزی (بافت طبیعی که بدن در اطراف پروتز تشکیل می‌دهد) باقی می‌ماند. این حالت به پارگی خاموش معروف است، زیرا ممکن است فرد برای مدت طولانی متوجه آن نشود. برخی از علائم رایج این نوع پارگی شامل موارد زیر است:

  • احساس درد یا ناراحتی: برخی از افراد پس از پارگی پروتز دچار درد مبهم یا احساس فشار در ناحیه سینه می‌شوند.
  • تورم یا التهاب: بدن ممکن است به ژل سیلیکونی به‌عنوان یک عامل خارجی واکنش نشان دهد و باعث التهاب و تورم شود.
  • تغییر در شکل سینه: ممکن است یکی از سینه‌ها تغییر فرم دهد، دچار عدم تقارن شود یا بافت آن سفت‌تر شود.
  • سفت شدن بافت اطراف پروتز (کپسولار کانترکچر – Capsular Contracture): در برخی موارد، بدن به سیلیکون نشت‌یافته واکنش نشان داده و باعث ضخیم شدن و سفت شدن بافت اطراف پروتز می‌شود که می‌تواند منجر به درد و تغییر شکل سینه شود.
  • ایجاد توده یا برآمدگی غیرطبیعی در سینه: ژل سیلیکونی نشت کرده می‌تواند درون بافت‌های اطراف حرکت کند و باعث ایجاد توده‌های قابل لمس شود.

تشخیص ترکیدن پروتز سینه چگونه است؟

تشخیص پارگی یا ترکیدن پروتز سینه به روش‌های مختلفی انجام می‌شود و بسته به نوع پروتز (پروتز سینه اشکی یا سیلیکونی) ممکن است برخی روش‌ها دقیق‌تر باشند. از آنجایی که پارگی پروتزهای آب‌ نمکی معمولاً آشکار است، اما پروتزهای سیلیکونی ممکن است بدون علائم واضح دچار پارگی خاموش شوند، استفاده از روش‌های تصویربرداری برای تشخیص ضروری است.

معاینه بالینی توسط پزشک

اولین قدم در تشخیص، معاینه فیزیکی توسط بهترین جراح پروتز سینه در تهران است. در این مرحله، پزشک:

  • ظاهر سینه‌ها را بررسی می‌کند تا ببیند آیا تغییراتی مانند کاهش حجم، افتادگی، عدم تقارن یا تغییر شکل در سینه‌ها وجود دارد یا نه.
  • با لمس سینه‌ها، احتمال وجود سفتی، التهاب، توده یا حساسیت غیرطبیعی را ارزیابی می‌کند.
  • از بیمار درباره هرگونه درد، احساس فشار، یا تغییر در بافت سینه سؤال می‌پرسد.

این مرحله می‌تواند اطلاعات اولیه‌ای در مورد احتمال پارگی ارائه دهد، اما معمولاً برای تأیید تشخیص، از روش‌های تصویربرداری دقیق‌تر استفاده می‌شود.

۲. روش‌های تصویربرداری برای تشخیص پارگی پروتز سینه

سونوگرافی یکی از روش‌های رایج و غیرتهاجمی برای بررسی وضعیت پروتز است. این روش برای تشخیص پارگی پروتزهای آب‌نمکی و برخی موارد پارگی در پروتزهای سیلیکونی مفید است.

MRI دقیق‌ترین و پیشرفته‌ترین روش برای تشخیص پارگی پروتزهای سیلیکونی است. این روش بدون استفاده از اشعه، تصاویر بسیار دقیقی از بافت‌های بدن ارائه می‌دهد.

ماموگرافی معمولاً برای تشخیص سرطان سینه استفاده می‌شود، اما در برخی موارد ممکن است پزشک از آن برای بررسی وضعیت پروتز نیز استفاده کند. این روش محدودیت‌هایی دارد.

۳. نمونه‌برداری (در موارد خاص)

در موارد نادر، زمانی که پزشک مشکوک به واکنش التهابی شدید در اثر نشت سیلیکون باشد، ممکن است نمونه‌برداری از بافت سینه انجام شود تا میزان واکنش بدن به مواد نشت کرده بررسی شود.

آیا ترکیدن پروتز سینه برای همه افراد اتفاق می افتد؟

ترکیدن یا پارگی پروتز سینه یک اتفاق نادر اما ممکن است که تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد. نوع پروتز نقش مهمی در میزان احتمال پارگی دارد؛ پروتزهای سیلیکونی به دلیل ساختار ژل‌ مانند خود در برابر نشت مقاومت بیشتری دارند، اما ممکن است دچار پارگی خاموش شوند که بدون علائم واضح است. در مقابل، پروتزهای آب‌نمکی در صورت پارگی به‌ سرعت تخلیه شده و تغییر شکل سینه کاملاً مشهود خواهد بود.

با گذشت زمان، پروتزها به دلیل فرسودگی طبیعی، فشارهای فیزیکی یا حتی واکنش‌های بدن ممکن است آسیب ببینند. به‌طور متوسط، پروتزهای سینه بین ۱۰ تا ۱۵ سال دوام دارند، اما برخی افراد ممکن است در مدت‌ زمان کوتاه‌ تری دچار پارگی شوند. عواملی مانند ضربه شدید به سینه، انجام ورزش‌ های سنگین، اشتباهات جراحی یا تشکیل بافت اسکار (Capsular Contracture) در اطراف پروتز می‌توانند باعث افزایش احتمال پارگی شوند. همچنین، استفاده از پروتزهای بی‌کیفیت یا غیراستاندارد خطر این مشکل را بیشتر می‌کند.

بااین‌حال، پارگی پروتز برای همه افراد اتفاق نمی‌افتد و می‌توان با رعایت نکات مراقبتی، انجام معاینات منظم و انتخاب پروتزهای استاندارد، این خطر را به حداقل رساند. پزشکان توصیه می‌کنند که افرادی که دارای پروتزهای سیلیکونی هستند، هر ۳ تا ۵ سال یک‌بار MRI انجام دهند تا از سلامت پروتز خود اطمینان حاصل کنند. در صورت مشاهده هرگونه تغییر در اندازه، شکل یا احساس سفتی و درد در سینه‌ها، مراجعه به پزشک برای بررسی‌های بیشتر ضروری است.

نتیجه گیری

ترکیدن پروتز سینه یک اتفاق نادر اما ممکن است که تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند نوع پروتز، کیفیت ساخت، گذر زمان و فشارهای فیزیکی رخ می‌دهد. با این‌ حال، این مشکل برای همه افراد اتفاق نمی‌افتد و می‌توان با انتخاب پروتزهای استاندارد، انجام معاینات منظم و رعایت مراقبت‌ های لازم، خطر آن را به حداقل رساند. در صورت مشاهده تغییراتی مانند کاهش حجم سینه، عدم تقارن، احساس درد یا سفتی غیرطبیعی، مراجعه سریع به پزشک ضروری است تا بررسی‌های لازم انجام شود و در صورت نیاز، اقدامات درمانی مناسب صورت گیرد.

مطالب مرتبط
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *